Overvaren naar Calais

Dat was dus wat we eigenlijk niet wilden, naar Calais. Te veel nare verhalen van gehoord. Maar het kan niet anders dus we gaan. Om kwart voor negen hebben we onze tickets en om kwart over tien gaat de boot vertrekken. Het gaat prima, de chauffeur van de bus ,die de passagiers aanboord brengt is zeer hulpvaardig. We moeten twee keer uit de bus voor paspoort en bagagecontrole. De douanemensen weten niet wat ze zien , hup de hele kar op de band. Ik dacht nog wat zal er in zitten wat niet mee mag ,maar geen probleem. Alleen alarm als ik zelf door het poortje loop, vals alarm ,gelukkig. Goed op tijd vertrekt de boot. Langzaam verdwijnen de witte rotsen uit het gezicht. Op naar Calais. Vijf kwartier varen en we zijn er. Wat gaan we doen ? Met de trein naar Duinkerken is het idee. Dus moeten we naar het station. Niet helemaal duidelijk hoe. We maken een flinke omweg en toen zagen we dus al die hekken met prikkeldraad erop en de bewaking met het geweer in de hand. Van het vluchtelingen kamp hebben we niets gezien. De trein naar Duinkerken gaat pas om 4 uur ,dat betekend een paar uur wachten en zijn we daar om ? We besluiten dan om maar een taxi te nemen en ons naar de Panne in België te laten brengen. Met drie kwartier zijn we daar. Reizen kan ook zo makkelijk en snel. Wat heerlijk we kunnen de mensen ook weer zo gemakkelijk verstaan.